• آخرين اخبار

  • کانون رهپـویان غدير مسجد علی ابن ابیطالب
    قالب وبلاگ
    نويسندگان

    میلاد جامع علم و عمل و عبادت ، پرچم دار شاهراه ولایت علوى

    حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گرامى باد . . .


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ چهار شنبه 11 بهمن 1391برچسب:ولادت امام جعفرصادق(ع),, ] [ 17:13 ] [ حسین ]


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ پنج شنبه 5 بهمن 1391برچسب:بدون عنــــــــــوان!,شهيد,پلاك شهيد,پلاك,عشق,, ] [ 19:20 ] [ حسین ]

     

    گفتم راه تاریک است و پر پیچ و خم!

    گفت« ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه»

    گفتم عاشورا کی می رسد از راه؟

    گفت منتظر چه نشسته ای؟ «کل یوم عاشورا»!

    گفتم به او بگو یا لیتنی کنت معک

    گفت بار از دوشت برنداشته اند ، «کل ارض کربلا»

    گفتم چگونه عاشق اش شدی؟

    گفت «اِنَّ لقَتل الحُسینِ حَرارَةً فی قُلوبِ المومِنین لاَتبُردُ اَبَداًی»

    گفتم مگر چه کرده بودی؟

    گفت« مَن اَرادَ الله بهِ الخَیرَ قَذَفَ فی قَلبَهِ حُبَّ الحُسَین وَ حُبَّ زیارتِهِی»

    گفتم بر مزارت نوشته اند شهید؟

    گفت شهید عشق حسین

    گفتم چه کردی برای عشق حسین؟

    گفت سر داده ام به پای حسین

    گفتم اگر دوباره زنده شوی چه؟ باز هم حسین(ع)؟

    گفت خنک آن قماربازی که بباخت هر بودش/بنماندش هیچ الا هوس قمار دیگر

    گفتم بهشت گوارایت باد

    گفت بوی بهشت خدا بوی حسین است و بس


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ پنج شنبه 5 بهمن 1391برچسب:عشق حسين(ع),دلنوشته,, ] [ 19:16 ] [ حسین ]


    نام: محمد بن الحسن .
    کنیه: ابوالقاسم
    .
    امام زمان(ع) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(ص) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.
    القاب: مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف صالح.
    شیعیان در دوران غیبت صغرى ایشان را «ناحیه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بیش از ۱۸۰لقب براى امام زمان(ع) بیان شده است.
    منصب: معصوم چهاردهم، امام دوازدهم شیعیان و بر پاکننده اولین حکومت واحده جهانى در دوره آخر الزمان.
    تاریخ ولادت: نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجرى.
    برخى روز تولد آن حضرت را هشتم شعبان و برخى دیگر ۲۳ رمضان دانسته‏اند. سال تولد آن حضرت را نیز برخى ۲۵۶ و برخى ۲۵۸ دانسته‏اند.

     

    محل تولد: سامرا (در سرزمین عراق کنونى).
    نسب پدرى: ابو محمد، حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابى‏طالب(ع)
    نام مادر: نرجس. نام اصلىِ وى ملیکه، دختر یشوعاى، فرزند قیصر روم است. برخى گفته‏اند که نام وى صیقل مى‏باشد.
    مدت امامت: امامت آن حضرت در دو مرحله است که به «غیبت صغرى» و «غیبت کبرى» شهرت یافته است.
    مدت «غیبت صغرى» از هنگام ولادت آن حضرت، در سال ۲۵۵ تا سال ۳۲۹ هجرى، به مدت ۷۴ سال بوده است. و «غیبت کبرى» از سال ۳۲۹ هجرى آغاز و تاکنون ادامه یافته است. این غیبت همچنان ادامه دارد تا خواست خداوند منان بر ظهور آن حضرت تعلق گیرد. در آن زمان، غیبتش به پایان مى‏رسد وحکومت اسلامى، در سراسر جهان، به رهبرى آن حضرت محقق مى‏گردد.

    تاریخ و سبب شهادت :
    امام زمان(عج) هم اکنون زنده است و به خواست خداى متعال تا زمانى که قیام کند و جهان را از عدالت بهره‏مند سازد، زنده‏خواهد بود. سپس چند سال حاکم على‏الاطلاق روى زمین خواهد گردید که مدت آن، در روایات، به طور مختلف، هفت، هشت، نه، ده و نوزده سال تعیین شده است که هر سال آن برابر با ده سال فعلىِ ما است. بنابراین اگر حکومتش هفت سال باشد، برابر با هفتاد سال ما خواهد بود.
    پس از شهادت آن حضرت، به مدت چهل روز هرج و مرج وفتنه و فساد درجهان حاکم مى‏گردد و سپس عمر این جهان به پایان مى‏رسد و عالم قیامت آغاز مى‏گردد.
    اصحاب و یاران :
    ۱٫ عثمان بن سعید عمروى (متوفاى سال ۲۵۷ق.).
    ۲٫ محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال ۳۰۴ق.).
    ۳٫ حسین بن روح نوبختى (متوفاى سال ۳۲۶ق.).
    ۴٫ على بن محمد سمرى (متوفاى سال ۳۲۹ق.).
    این چهار تن نماینده بلافصل امام زمان(ع) بودند که در ایام غیبت صغرى، پس از شهادت امام حسن عسکرى(ع)، از سال ۲۶۰ تا ۳۲۹، به مدت ۷۰ سال به ترتیب، واسطه میان امام(ع) وشیعیان ایشان بودند. این چهار نفر به «نوّاب اربعه» مشهورند. ولى در هنگام خروج آن حضرت، ۳۱۳نفر از یارانش به او پیوسته و نخستین هسته لشکریان امام(ع) را تشکیل مى‏دهند. علاوه بر آنان، هزاران نفر در ایام غیبت آن حضرت به این مقام ارجمند نایل شده‏اند که بر دیگران پنهان مانده است و پنهان خواهد ماند. همچنین افراد بسیارى در ایام غیبت به محضرش شرفیاب گشته و از عنایاتش بهره‏مند شده‏اند که در این جا به نام برخى از آنان اشاره مى‏گردد:
    ۱٫ اسماعیل بن حسن هرقلى.
    ۲٫ سید محمد بن عباس جبل عاملى.
    ۳٫ سید عطوه علوى حسنى.
    ۴٫ امیراسحاق استرآبادى.
    ۵٫ ابوالحسین بن ابى بغل.
    ۶٫ شریف عمر بن حمزه.
    ۷٫ ابوراجح حمامى.
    ۸٫ شیخ حر عاملى.
    ۹٫ مقدس اردبیلى.
    ۱۰٫ محمد تقى مجلسى.
    ۱۱٫ میرزا محمد استرآبادى.
    ۱۲٫ علامه بحر العلوم.
    ۱۳٫ شیخ حسین آل رحیم.
    ۱۴٫ ابوالقاسم بن ابى جلیس.
    ۱۵٫ ابو عبداللَّه کندى.
    ۱۶٫ ابو عبداللَّه جنیدى.
    ۱۷٫ محمد بن محمد کلینى.
    ۱۸٫ محمد بن ابراهیم بن مهزیار.
    ۱۹٫ محمد بن اسحاق قمى.
    ۲۰٫ محمد بن شاذان نیشابورى.

     

    زمامداران معاصر :
    امام زمان(ع) از زمان تولد (سال ۲۵۵ هجرى) تا زمان ظهور و تشکیل حکومت جهانى، با تمام حاکمان و زمامداران کشورهاى اسلامى و غیر اسلامى، معاصر بوده و خواهد بود؛ اما خلفاى عباسى که در ایام غیبت صغراى آن حضرت بر مسلمانان حکومت راندند، عبارتند از:
    ۱٫ مهتدى عباسى (۲۵۵ – ۲۵۶ق.).
    ۲٫ معتمد عباسى (۲۵۶ – ۲۷۹ق.).
    ۳٫ معتضد عباسى (۲۷۹ – ۲۸۹ق.).
    ۴٫ مکتفى عباسى (۲۸۹ – ۲۹۵ق.).
    ۵٫ مقتدر عباسى (۲۹۵ – ۳۲۰ق.).
    ۶٫ قاهر عباسى (۳۲۰ – ۳۲۲ق.).
    ۷٫ راضى عباسى (۳۲۲ – ۳۲۹ق.).
    ۸٫ متقى عباسى (۳۲۹ – ۳۳۳ق.).
    هنگامى که حضرت مهدى(ع) ظهور کند و قیام آزادى بخش وى فراگیر شود، برخى از سلاطین و حاکمان کشورها در برابر او تواضع نموده و سر تسلیم فرود مى‏آورند و برخى دیگر با آن حضرت، به مقابله و منازعه بر مى‏خیزند و پس از درگیرى، متحمل شکست و اضمحلال خواهند شد و حکومت آن حضرت، از شرق تا غرب کره زمین را فرا خواهد گرفت. در این باره، روایات فراوانى از معصومین(ع)نقل شده است که براى نمونه، حدیثى را از امام محمد باقر(ع) بیان مى‏کنیم:
    عَن أبی جعفر(ع) قال: القائِمُ مِنّا مَنصُورٌ بالرُّعبِ، مُؤیّدٌ بالنَّصر، تُطوى‏ له الأرضُ وَتظهَرُ لَهُ الکنوزُ ویبلغُ سُلطانه المشرقَ والمغرِبَ ویُظِهرُ اللَّهُ دینهُ على الدّینِ کُلّه ولو کَرِهَ المُشرکون فلا یَبقى‏ على وجهِ الأرضِ خرابٌ إلّا عمّر وینزلُ روحُ‏اللَّهِ عیسى بن مریم فیُصلّی خلفه.(۱)
    قیام کننده از ما منصور به رعب و مؤیّد به نصر است. زمین از براى او در نوردیده شود و گنج‏هاى پنهان را براى او آشکار کند. سلطنت و حکومت او شرق و غرب را فرا خواهد گرفت و خداوند منان، به دست او دین خود را بر همه دین‏ها غالب گرداند، اگر چه مشرکان را خوش نیاید. در روى زمین هیچ خرابى باقى نماند، مگر این که آبادش کند و روح اللَّه، عیسى بن مریم از آسمان نازل شده و بر او اقتدا کند و پشت سرش نماز بخواند.

     

    رویدادهاى مهم :
    از آغاز تولد نوید بخش حضرت مهدى(ع) (در سال ۲۵۵ هجرى) تا زمان قیام آن حضرت و تشکیل حکومت جهانى، رویدادهاى مهم و فراوانى رخ داده و خواهد داد که قابل شمارش نیستند و هیچ دفتر و دیوانى گنجایش ثبت و ضبط آنها را ندارد؛ اما در این جا به برخى از رویدادهاى مهمى که در زمان ظهور آن حضرت اتفاق خواهد افتاد و در روایات و منابع اسلامى به عنوان علامات ظهور حضرت مهدى(ع) از آنها یاد شده است، اشاره مى‏شود:
    ۱٫ خروج دجّالِ یک چشم و ادعاى الوهیت و خون ریزى و فتنه‏هاى فراوان او در زمین و جنگ با حضرت مهدى(ع) و شکست و نابودى‏اش به دست امام زمان(ع) یا حضرت عیسى(ع).
    ۲٫ نداى آسمانى براى معرفىِ حضرت مهدى(ع) و شنیدن همه مردم، آن را به زبان رایج خودشان و استقبال آنان از امام زمان(ع).
    ۳٫ خروج سفیانى (عثمان بن عنبسه از اولاد یزید بن معاویه) از وادىِ یابس، در سرزمین میان مکه و شام، و تصرف بسیارى از شهرها و خون ریزى و فتنه در بین مردم، و نبرد او با لشکریان امام زمان(ع) و کشته شدنش در صخره بیت المقدس به دست یاران حضرت مهدى(ع).
    ۴٫ خروج سیّد حسنى از شمال ایران (حدود دیلم و قزوین) و دعوت او به مذهب امامیه، و رفع ظلم از مردم و نبردهاى پیروزمندانه او با ستمکاران و فاسقان و پیوستن او به حضرت مهدى(ع) در کوفه.
    ۵٫ خروج شصت کذّاب که به دروغ ادعاى پیامبرى مى‏کنند.
    ۶٫ ادعاى دروغین مقام امامت توسط دوازده نفر از آل ابى‏طالب(ع).
    ۷٫ کشته شدن نفس زکیّه، پسرى از آل محمد(ص)، در مسجد الحرام، ما بین رکن و مقام.
    ۸٫ ظاهر شدن صورت و سینه و یاکف دست، در چشمه خورشید.
    ۹٫ وقوع کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر رمضان.
    ۱۰٫ برخاستن نداهاى متعدد از آسمان در ماه رجب و شنیدن همه مردم.
    ۱۱٫ گسترش سیاهىِ کفر، فسق و معصیت در سراسر جهان.
    ۱۲٫ ظهور حضرت مهدى(ع) (به هیأت مردى سى‏سال) از کنار کعبه، در مکه معظّمه، و دعوت مردم به اسلام راستین.
    صلوات بر پیامبر و آل پیامبر (ص)
    درپایان زندگی نامه معصومین (ع) شایسته است صلوات ویژه آنان را از یکی از امامان معصوم (ع) دراین جا بیان کرده واز این طریق ارادت مخصوص خود را به سرور و سالارمان حضرت حجت بن الحسن (ع) ابراز و اظهار نماییم:
    از امام زین العابدین(ع) روایت شده است که در صلوات بر پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت آن حضرت، خوانده شود:

     


    اللّهمَّ صَلِّ عَلى محمدٍّ وَالِ مُحمّدٍ، شَجرَةِ النّبوّةِ ، وَموضِع الرِّسالةِ ، ومختلفِ الملائِکةِ ، ومعدِنِ العِلمِ، واهلِ بیتِ الوَحی ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ محمّدٍ وَآلِ محمّدٍ، الفُلکِ الجاریةِ فی اللُّجَجِ الغامِرةِ ، یأمَنُ من رَکِبها ویغرقُ من ترکَها، المُتقدِّمُ لَهُم مارِقٌ ، والمتأخّرُ عنهم زاهقٌ ، وَاللازِمُ لهُم لاحقٌ ،اللّهُمَّ صَلِّ على محمّدٍ وآلِ محمّدٍ ، اَلْکَهفِ الحصین ، وغیاثِ المُضطرِّ المُستکین ، وَمَلْجَأِ الهاربین ، وَعِصمة الْمُعْتَصِمین….

     


    خدایا! بر محمد وآلش درود فرست که درخت نبوّتند و جایگاه رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان و معدن علم و حکمت و خاندان وحى. خدایا! بر محمد و آلش درود فرست که آنان کِشتى دریاى معرفتند و روان در اَعماق آن دریا، هر کس بر آن کِشتى در آید از غرق ایمن است، و هرکس در نیاید به دریاى هلاکت غرق خواهد شد. هرکس بر آنان پیشى گیرد از دین خارج گردد، و هر کس از آنان عقب ماند سعى‏اش باطل و نابود گردد، و هر کس همراه آنان باشد ملحق به آنان خواهد شد. خدایا! بر محمد و آلش درود فرست که حصار محکم امتند و فریادرس بیچارگان و نگهبان عصمت طلبان..(۳)
    ۱٫ کمال الدین و تمام النعمة، ص‏۳۳۰٫
    ۲٫ اثبات الهداة بالنصوص والمعجزات، ج‏۳، ص‏۷۱۰؛ منتهى الآمال فى تاریخ النبى و الآل، ج‏۲، ص‏۴۷۰٫
    ۳٫ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمى، ص‏۲۱۱، در بخش اعمال مشترک ماه شعبان.

     

    اللهم عجل لولیک الفرج

    برگرفته شده از کتاب ” خاندان عصمت علیهم السلام “ 


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, ] [ 18:36 ] [ حسین ]

    سلام ای انتظــار انتظـــارم  / سلام ای رهبر و ای یادگارم

    سلامم بر تو ای فرزند زهرا /  سلامم بر تو ای نـــاجی دنیا . . .

    ولادت حضرت حق مهدی صاحب الزمان بر شما مبارک


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, ] [ 18:26 ] [ حسین ]


     

    آية المنافق ثلاث : اذا حدث كذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان
    نشان منافق سه چيز است : 1-
    سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, ] [ 15:36 ] [ حسین ]


    یک پنجره برای دیدن

    یک پنجره برای شنیــــدن

    یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــی

    در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــد

    و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــگ

    یک پنجره که دست های کوچک تنهایــی را

    از بخشش شبانه ی عطر ستاره ها

    سرشار می کنــــــــــــــد

    و می شود از آنجـــــــــــا

    خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کـرد

    یک پنجره برای من کافیــســـت


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:شعر,, ] [ 15:34 ] [ حسین ]

    امروزه با وجود مشغله های فکری فراوانی که باعث حواس پرتی افراد می شود، تمرکز کردن روی یک کار سخت تر شده است. اصولاً ذهن و فکر انسان ها به گونه ای طراحی شده است که هرج و مرج را نمی پذیرد. از طرفی اگرچه تقویت تمرکز امری دشوار است اما غیرممکن نیست؛ بنابراین داشتن پشت کار در بهبود قدرت تمرکز مهم و ضروری است. در این مطلب از �هلث نیوز� به چند راه حل برای بهبود قدرت تمرکز، اشاره شده است.

     

    محیط خود را انتخاب کنید:محیط کاری نقش مهمی در بهبود تمرکز دارد. محیط های راحت و دلچسب برای تمرکز کامل هنگام کار مناسب است. هرچه زمینه های حواس پرتی کمتر باشد کارکردن با تمرکز کامل راحت تر است.

    ادامه مطلب رو ببينيد.


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    ادامه مطلب
    [ سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:تمركز,راهکارهایی برای تقویت تمرکز,تقويت تمركز,, ] [ 15:29 ] [ حسین ]

    امام حسن عسکری یازدهمین پیشوای شیعیان، در سال 232 هجری قمری مصادف با آوریل 847 میلادی چشم به جهان گشودند پدر ایشان امام دهم حضرت هادی علیه السلام و مادرش بانویی پارسا و شایسته به نام حَدَیث است که برخی او را بنام سوسن و برخی به نام سلیل می نامند.

    این بانوی گرامی از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که از شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) پناهگاه و نقطه اتکای شیعیان در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پراضطراب بود.

    امام حسن عسکری علیه السلام به همراه پدر گرامیشان در سال 233 هجری قمری به سامرا آمدند و در همان جا به زندگی پرافتخار خود ادامه دادند اگرچه ایشان در مدت 6 سال امامت خود دایماً تحت مراقبت بودند و مدتی نیز به دستور معتمد زندانی شدند.

    نقش خاتم آن بزرگوار به روایتی سبحان مَن له مقالید السماوات و الارض و به روایتی معتبرتر انالله شهید بوده است.

    از آنجا که پیشوای یازدهم به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند به همین جهت عسگری نامیده شدند.

    از مشهورترین القاب دیگر آن حضرت نقی و ذکی و کنیه اش ابومحمد است. 22 سال از عمر شریفشان می گذشت که بعد از شهادت پدر ارجمندشان به امامت رسیدند

    به ادامه مطلب رجوع کنید.

     


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    ادامه مطلب
    [ سه شنبه 1 بهمن 1391برچسب:شهادت امام حسن عسکری(ع),, ] [ 9:24 ] [ حسین ]

    ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع)

    (۱۴۸۲۰۳ ه‍. ق.)، ملقب به «رضا» امام هشتم شیعیان دوازده امامی که وی را با عنوان امام رضا یاد می‌کنند. پدر او ابوالحسن موسی الکاظم‌الصابر (امام کاظم) هفتمین امامشیعیان و مادرش طبق روایات مختلف نام‌ها، کنیه‌ها و لقب‌های «ام‌البنین، نجمه، سکن و تکتم» را دارد. زادگاه علی بن موسی شهر مدینه بود و در توس درگذشت. شیعیان مأمون خلیفهٔ عباسی را که او را ولیعهد حکومت عباسیان کرده بود را مسئول وفاتش می‌دانند. مقبرهٔ وی در شهر مشهد قرار دارد و سالانه مورد بازدید میلیون‌ها مسلمان شیعه و سنی از ایران، پاکستان، بحرین، عراق و دیگر کشورها قرار می‌گیرد.

     

    القاب و کنیه‌ها

    کنیه‌ها: ابوالحسن و ابوعلی

    لقب‌ها: رضا، صابر، زکی، ولی، وفی، صدیق، رضی، شمس الشموس، معین الضعفاء و الفقراء، غریب الغربا، سراج الله، نورالهدی، قرة عین المؤمنین، مکیدة الملحدین، کفو الملک، رب السریر، رئاب التدبیر، شمس توس، خورشید ولایت، ضامن آهو، عالم آل محمد، ثامن الحجج، رضا، امام الرئوف

     

    دوران زندگی

    علی بن موسی زادهٔ جمعه ۱۹ رمضان یا نیمه ماه رمضان یا پنج شنبه ۱۱ ذیقعده یا ۱۰ رجب سال ۱۴۸ هجری در شهر مدینه بود. او ۲۴ سال وچند ماه را با پدرش به سر برد. ولی مطابق آنچه گفته شد، عمر او در روز درگذشت پدرش ۳۵ سال یا ۲۹ سال و دو ماه بوده و پس از وفات پدرش چنانکه در مطالب السئول نیز آمده، ۲۵ سال زیسته‌است و مدت امامت او حدود ۲۰ سال طول کشید، که ۱۷ سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت. رضا در مدینه، پس از وفات پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفت، و به رسیدگی امور پرداخت، شاگردان پدر را به دور خودش جمع کرد، و به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش، رییس مذهب شیعهجعفر صادق پرداخت. در طول این مدت، او در دنباله حکومت هارون الرشید را که ده سال و بیست و پنج روز بود زیست. سپس امین از سلطنت خلع شد و عمویش ابراهیم بن مهدی برای مدت بیست و چهار روز به سلطنت نشست. آنگاه دوباره امین بر علیه او شورش کرد و برای وی از مردم بیعت گرفته شد. یکسال و هفت ماه حکومت کرد ولی به دست طاهر بن حسین کشته شد. سپس عبد الله بن هارون، مامون، به خلافت تکیه زد و بیست سال حکومت کرد. در زمان حکومت مامون، آن گونه که در کتب معتبر شیعه آورده‌اند او که علاقه مردم ایران به امامان شیعه را می‌دید تصمیم گرفت رضا را مجبور کند تا از مدینه به خراسان بیاید و او را به عنوان ولیعهد و جانشین خود معرفی کند و چنان چه شیخ مفید در کتاب مسار الشیعه آورده‌است روز اول ماه رمضان روز بیعت ‏به ولایت عهدی رضا توسط مامون است، تا با این روش بتواند در بین مردم محبوبیت قابل ملاحظه‌ای پیدا کند و درضمن تصمیم داشت تا رضا را نزد خود بیاورد و کارهای او را تحت نظارت کامل خود قرار دهد.

     

    حدیث سلسلة الذهب

    شیعیان حدیث‌های زیادی را منتسب به وی می‌دانند یکی از مشهورترین احادیثی قدسی منقول از وی حدیثی موسوم به سلسلة الذهب است که هنگام وداع وی با مردم شهر نیشابور در بین راه چنین گفته‌است که:

    مرا پدرم موسی کاظم از پدرش جعفر صادق از پدرش محمد باقر از پدرش علی زین العابدین از پدرش حسین شهید کربلااز پدرش علی بن ابی طالب که گفت: عزیزم و نور چشمانم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: جبرئیل حدیث کرد مرا و گفت‏ شنیدم پروردگار سبحانه و تعالی می‏فرماید: کلمهٔ لا اله الا الله دژ استوار من است، پس هر کس در این حصار وارد شد، از عذابم محفوظ است.

    شیعه می‌گوید: او چند قدمی حرکت کرد و سپس برگشت و گفت:به شرط‌های آن و من از جمله شرط‌های آن هستم. مقصود علی بن موسی از شرط‌ها، اعتراف به این واقعیت است که او مانند پدرانش از سوی خدا امام و حجت است و اطاعتش بر همه واجب است.

     

    مناظرات

    به دستور مامون علی ابن موسی مناظراتی در مجلس مامون برگزار می‌کرد. در یکی از این مناظرات علی ابن موسی با دانشمندان ادیان دیگر از جمله زرتشتی(هربذه اکبر)، یهودی(راس الجالوت)، مسیحی(جاثلیق) و صائبی(عمران) به مباحثه پرداخت و هر کدام را با استفاده از کتاب و عقاید مورد قبول آن شخص مغلوب کرد. در پایان مناظره عمران اسلام آورد و از طرف علی ابن موسی سرپرست صدقات بلخ قرار گرفت.

     

    تالیفات علی بن موسی رضا(ع)

    از علی بن موسی رضا برخی تألیفات یاد شده که علمای شیعه از آنها به اجمال و تفصیل یاد کرده‌اند. اما مؤلفات وی، به تفضیل، عبارت‌اند از:


    موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
    برچسب‌ها: <-TagName->
    [ شنبه 23 دی 1391برچسب:, ] [ 11:51 ] [ حسین ]
    صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد
    .: Weblog Themes By Rahpouyan/Ghadir :.
    درباره وبلاگ

    به وبلاگ من خوش آمدید
    لينک هاي مفيد
    امکانات وب
    ورود اعضا:

    نام :
    وب :
    پیام :
    2+2=:
    (Refresh)

    <-PollName->

    <-PollItems->

    خبرنامه وب سایت:





    آمار وب سایت:  

    بازدید امروز :
    بازدید دیروز :
    بازدید هفته :
    بازدید ماه :
    بازدید کل :
    تعداد مطالب : 27
    تعداد نظرات : 0
    تعداد آنلاین : 1

    Alternative content